Hepimiz az çok bir şeyler karalarız, hiç olmadı zihnimizde var ettiğimiz karakterler vardır seçim yapmak zorunda bıraktığımız, misyonlar yüklediğimiz, bizim zihnimizde dönen bir oyun yüzünden zor durumda bıraktığımız.Peki günün birinde tüm o kurguladığımız şeyler gerçek olsa ve zihnimizdeki oyunun oyuncuları yaşadıkları zorlukların hesabını sormaya gelse ne yapardık? ''Hadi canım'' değil mi? İşte senaryo ''hadi canım'' dediğimiz yerden başlıyor. Auster insan yaşamındaki anların toplam hiçliği üzerinden tüm o karakterleri Bay Boş ile yüzleştiriyor.Oldukça etkileyici bir konu ve Auster'ın betimlemedeki başarısıyla kitabı daha da okunulası kılıyor. Benzer bir konuyu Antonio Tabucchi'in ''Fernando Pessoanın Son Üç Günü '' adlı novellasında okumuştum ilk ama bu kitapta direk birinci ağızdan Bay Boş üzerinden kendi hesaplaşmasını yapıyor Auster.Hal böyle olunca da ortaya konusu sürükleyici, merak uyandıran bu kitap çıkıyor.Unutmadan, kitapta bahsedilen karakterler yazarın diğer kitaplarındaki karakterler olduğu için biraz devam niteliğinde bir kitapmış gibi olsa da, diğer kitaplar okunmasa da anlaşılabiliyor.

Yazı Odasında YolculuklarPaul Auster · Can Yayınları · 2007254 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.