Yok olup gitsem şimdi
şuracıkta sancısız sessiz...
Sağır bir sessizlik yer yanım
döşemeler çoktan beridir yorgun
Bir köşeye kıvrılıp
örtünsem ısınsam
Yaşadığım her şeyi
bir solukta unutsam
Hiç iz kalmasa ardımda
göz kapaklarım ağır ağır kapansa
Benden geride bir tek
yastığımdaki mahzun kirpiğim kalsa
Kimse ağlamasa ardımdan
hatta hatırlanmasam
Yok olup gitsem şimdi
şuracıkta sancısız sessiz
Buharlaşan bir su damlası
gibi
usulca...
Sayfa 72