Usta ne diyordu, devrimin asıl gücünün proletarya olduğunu söylerken: Onların zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyleri yoktur. Halbuki en başta canları var, sonra rahatları var, az ya da çok... Evleri, karıları, çocukları var. Bazen hayli yüklü ücretleri de var... Önemli olan, gerçekçi olan, bir şeyleri kaybetmeden, kaybetmeyi göze almadan devrimci olabilmek. İşçinin buna hakkı var da bizim yok mu?