Orhan Kemal in herkesin birbirinden ahlaksız ,birbirinden çıkarcı olduğu , son gülenin hiç de iyi gülmediği gülecekse de bunu en ahlâksızının başaracağı romanı. Halkın geçim sıkıntısını, toprak kavgalarını, fabrika işçilerinin çektiği zorlukları tam anlamı ile eserlerine yansıtan bir tavrı vardır. Hiç emek vermeden türlü kurnazlıklar ile fabrikaya çöken Nedim Bey karşılıyor bizleri kapıda. Acıma duygusundan yoksun, emeğe saygısız ve dini imanı para olan bir karakter. Kimseye sevgi ve merhamet göstermeyen Nedim Bey’in tek zaafı Nuri. Nam-ı diğer Topal Nuri. Onunla aynı havayı çaldıklarından dolayı iyi anlaşıyorlar çünkü Nuri, Nedim’in yolsuzluklarına çanak tutan, sürekli patronunu pof poflayan bir tip. Bir de kantarcı Mustafa’mız var.
İşini hakkıyla yapan, yaptığı işe kanaat eden bir karakter olmanın yanı sıra oldukça da saf bir adam. Mustafa’nın karısı Şehnaz ise gözü dışardaki güçlü ve zengin erkeklerde olan aç bir tip. kitapta iyi ve saf olanın yerinin olmadığı her kurnazlığın ve düzenbazlığın yer aldığı bir kitap . İçimizde hâlâ Topal Nuriler, Nedim Ağalar, Kabak Hafızlar, Şehnazlar, Hakkı Bey ve Sinan Efendiler var. Ülke hâlâ sıcak, fazla uzağa gitmiş olamazlar.