“Kararsız, düşe kalka, kalp yordamı ile ilerliyorum. Elindeki çubukla durgun suya halkalar çizen çocuk gibiyim. Ya da pencere nişine oturup da hayaller kuran, göğüs geçiren şairler gibi. Varlıkla yokluğu aradan çıkaran veliler, bilmekle bilmemeyi yitiren deliler gibi.”
Sayfa 134 - Nalan HanımKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.