DİSLEKSİ , SİNESTEZİ ve DEHB(dikkat eksikliği hiperaktive bozukluğu)
Nedir nasıldıra gelmeden önce özellikle öğretmen adayı ve ögretmen olan herkesin okuması gerek deyip başlıyorum.
Eylül bize neler diyor kulak verelim.
Disleksi hastalığından haberi olmayıp toplum içinde ötelenmeyi insan olarak görülmeyişi anlatıyor bize Eylül. Öyle hafife alınacak durumlar değil . Alanım gereği hakim olmam gereken bilgiler dışında insan olmanın gerekliliğine ve bu gereklilikle nelerin yapılıp yapılmaması gerektiğine deyinmek isterim. Farklılık demenin tanımı bize gözlüksüzsek gözlüklü olanı çağrıştırmıyorsa disleksiyi de çagrıştırmamalı. Farklılıktan kastım kelimenin öteleştirme ve topluma yabancılaştırma göreviyle kullanılmasıdır . Yoksa bir farklılık olarak hep bir yerde duracaktır disleksi de sinstezi de hiperaktive de. Normalin anlamını gerçekten normal olarak algıladığımızda herkesi önce insan olarak görebileceğimize inanıyorum :)
Peki nedir disleksi ve sinestezi ?
Disleksi, bir bireyin normal zeka düzeyinde olmasına rağmen dil, okuma, ve yazma becerilerinde sorunlar yaşamasına neden olan bir özel öğrenme bozukluğudur. Özellikle belli harfleri ters yazarlar . Okul çağında okuma yazmada gecikmeyle ve teşhiste özellikle harflerin ters yazılmasıyla kendini belli eden bir bozukluktur. Aamir Khan' ın Her Çocuk Özeldir filmini izlemişseniz durumu daha iyi anlayabiliriz . Izemediyseniz de tavsiye edelim:)
Sinesteziye gelirsek, herhangi bir duyunun uyarımı otomatik olarak başka bir duyu algısını tetiklemesidir yani bir harfin rengi olduğunu, sesin kokusu olduğunu söylerler. Oldukça şaşırtıcı ve merak uyandırıcı:) Disleksi gibi çok da engelleyici durumları yok. Herhangi bir durumu tetiklemiyor hatta hatırlama açısından oldukça etkili.
Eylül' ün bu tanılar konulmadan önce ve tanılar konulduktan sonraki sürecini anlatıyor kitap bize. İlk ve ortaokulda karşılaştığı zorluklar ögretmen ve arkadaşlarıyla yaşadığı sıkıntılar ve bir sürü şey.
Anlamaktan geçiyor bir çok yol kitap bir kez daha hatırlatıyor bunu bana. Ögretmen öğrenci ilişkisinde bilgi için bir yol ararken zorakilik yerine ilk önce anlam yolu seçilmeli. Eylül için bu durum hiç de böyle olmamış. Aşağılanma küçük görülme ve dahası. Akranları içinde maruz kaldığı bu durumlar sadece onu etkilemiyor. Öğretmen sıfatıyla sınıfta duran kişi örnek bireyi temsil ettiğinden belli bir yaşa kadar onun doğrusu öğrencinin doğrusu oluyor. Sınıf içinde yaptığı davranış sadece yapılanı etkilemiyor. Ben bu kötülüğü yapıyorum sizde yapabilirsiniz normal bir şey bu demek esasında . Sınıf ortamında her bir öğrenciyle iletişim bu yüzden çok önemlidir. Ögretmen, önce insan olarak ele almalıdır bireyi ve bundan önceki süreçte de kendini böyle yetiştirmelidir. Farklılığa saygı ve sevgiye odaklı bir iletişimde ögrenme ve ögretme durumu bu şekilde daha kolay ve güzel olacaktır.
Tarih boyunca isimlerinisıklıkla duyduğumuz Leonardo da Davinci, Thomas Edison ,Pablo Picasso, Albert Einstein gibi isimlerde bu zorlu süreçten geçmiş güzel eselere ,başarılara isimlerini yazdırmışlar. Eyülül'ün farkındalık için yazdığı bu kitapta aynı başarılara denk geliyor benim nazarımda:)
Demem o ki öğrenelim öğretelim her türlümüzün mevcut olduğunu ,b elli kalıplara sığdırdığımız insanın daha fazlasının olduğunu, bu farklılıklarla güzel olduğumuzu ve her şeyiyle sarılabilmenin mükemmel olduğunu:))
Güzellikle kitapla kalın..
