Namaz, dünyadan ayrılırken başı Hz. Âişe’nin göğsünde, “Refîk-i A’lâ’ya (Yüce Dosta) ulaşmayı istiyorum.” diyen Peygamber-i Ekber’in ﷺ gözünün nuruydu! Efendimiz ﷺ Onunla teselli bulur, onunla rahatlardı. Bu yüzden geceler boyu namaz kılar, ayakları yarılır lakin aşkından bunu fark etmezdi.
“Kendinize niçin bu kadar zahmet veriyorsunuz?” dendiğinde,
“Rabbime şükreden bir kul olmayayım mı?” buyurdu.(70)
70- Buhârî, H. No: 4838.Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.