Insanın içini ısıtan kimi zaman güldüren hikayelerden oluşuyor kitabımız. Önyargılı olanlar bu kitabı okumayarak Çok şey kaçırıyorlar. Lütfen ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve bu kitabı okuyun... Özgür olman dileği ile " Selo başkan" Tamam, ateş düştüğü yeri yakardı ama hayat olduğu gibi devam etmemeliydi. Uzayın boşluğuna savrulup yok olmuyordu acılar.... “Gün Olur Devran Döner” de Savcı Salim Beyi, işkencede ölen çoban Devran’ın çakmak çakmak olmuş gözlerindeki dehşeti yıllar sonra oğlunu ölümün kıyısından döndüğünde görebilir. Yüce çıkarlar gözetilerek düzenlenen sahte otopsi raporunun altına attığı imza vicdan azabına dönüşür yüreğinde. Utançtır. “Ardiye” de kışın her şeyin buz kestiği gecenin ayazında sobada yakacak odun alamadığı için soğuktan donmasına mahallede Orhan’dan başka kimsenin umursamazlığının yok ettiği küçük bir bedendir. “Direnmek Güzeldir” de sevgilinin yanında omuz omuza haksız isten çıkarmalara direnemeyip korkunun girdabında yok olup giderken onun yüzüne savrulan yolunmuş saçlarıdır. “AVM” de ailesine bakmak zorunda olan Zeynep’in her sabah şefin onur kırıcı tırnak kontrollerinde içindeki sesi bastırması, Zeynep’in öfkesinin en sonunda arkadaşına yapılan haksızlığa boyun eğmeyip isyana dönüşmesinin gururudur. Hakların aranacağına dair umuttur. “İnsan Kalabilmek” de Ege’de boğulan binlerce mülteci, Cizre’de bodrumda yananlar vardır bir de o insanların acılarına yabancı, insan olabilmeyi Bodrum’da yanmak olduğunu düşünen insanlardaki anlaşılmaz duyarsızlıktır, yürek yakan bir sorudur: bodrumda yananlara yanmayana insan denir mi?

DevranSelahattin Demirtaş · İletişim Yayınları · 20198,6bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Narin