Bilim ve hayal gücüne merakınız daha küçük bir çocukken başlar. Her an hayatınızın parçası olarak ilerler. Bir gün öğretmeninizin hikaye yazmanızı istediği an okun yaydan çıktığı andır. Yazarsınız, yazarsınız... Artık arkadaşlar arasında bir alışkanlığa dönüşür yazmak. Ama siz büyüdükçe hikayeniz küçük kalır. Bu yüzden okursunuz, okursunuz ve daha fazla yazarsınız. Uzun yıllar sonunda bilim ve sanat sizi kendi içine hapsetmiştir. Siz büyüdeki bilimi, otomobil lastiğindeki sanatı görüyorsunuzdur. Ama anneniz bir gün gelir ve
"Oğlum bir sürü kitap oldu hala ne diye kitap alıyorsun? Ders kitapların var ya" der.
Ve aradan yıllar bile geçse buna bir cevap veremezsiniz. En azından ben veremedim. Verebilsem bu cümle yerine o olacaktı :)
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.