Sükrü Erbaş'ın eşini kaybetmesinden bir sene sonra yayınlanan şiir kitabı.
Kiabın ismini ister istemez Hatice Erbaş'ın ilk sayfada da yazan aşağıdaki sözleriyle birlikte düşündüm.
"babanız içerde şiir yazıyor diye
çocuklarımı sessiz ağlattım ben."
Erbaş'ın deyişiyle harflerden binlerce hatice yaratma çabası,
Daha ilk şiirinde dağıldığım Şükrü Erbaş ağıtları. "ölüm yok dünyada!" şiirinin sonuna geldiğimde eşinin cümleleri acıdan soluksuz bıraktı beni. gözlerimdeki yaşları silemeden "ıslık çalan odalarda" şiiriyle dağıldım ve kitabı kenara bıraktım birkaç gün. insan kendi başına yaşanmış herhangi bir acıya tepkisiz kalabilirken, birinin bir başkasına duyduğu sevgiden damıttığı acıda dağılıveriyor.