Söyleme öyle, ben aşk diye seni bilmişim,senin için saklamışım kendimi,sana doğmuş, sana büyümüşüm. Sen kötü olsan, iki damla yaş görsem gözünde yüzyıl ardı ardına ağlasın içim. İçim derken bile senin kaplı olduğun,seninle boyanmış bir alandan bahsediyorum. İki buçuk numara kesme fırçasıyla, tavan duvar hesabı köşeyiz, kıyı olmuşum ben sana. Deme öyle , ne demek bir şehri görmezden gelmek, ben oturduğum bütün banklara senin ismini yazmışım. Mahalleler senin adın. Caddeler mi sürdüğün gözlerine?
İçmişim, senin şerefine, susmuşum senin geçmişine. Az bir umudum kalmış, sermişim sereserpe...
Gel otur, yahut uzan.
İnsan ne ister başka.
az sesini duysam,
öpsem avuç içlerinden...