Umutlarla başlamıştım bu kitaba. Hayal kırıklığına uğradım diyemem, bitirdiğim de okuduğum için memnun olduğum bir roman oldu fakat beklediğimi de çok bulamadım. Örneğin Quasimodo üzerine kurulu bir hikaye beklemiştim, karakteri yeterince okuyamadığımı bile hissettim. Yine de bence her karakteri eşit anlatan bir romandı. En sevdiğim karakter Quasimodo ile Gringoire oldu. Gringoire'yi çok daha yakın bulabilirsiniz okurken karakter olarak. Herkes Esmeralda'ya hayranken onun keçiye olan sevgisi oldukça hoşuma gitti. Her şartta ayakta kalabilen acayip bir karakterdi kendisi. Ben bu kitabı kısaca şöyle özetliyorum, bu özet okuduğuma memnun kalmamın en büyük sebebidir hatta: Bir rahibin içindeki çirkinlik gün yüzüne çıkabilir, bir canavarın içinde güzellik gizlenebilir. Küçük bir ekleme olarak yazar çok fazla araya giriyordu, akışı çok bozduğunu hissettim. Arada mimari betimlemeler uzuun uzun sayfalar sürdü ve ben de mimariye çok ilgili bir okuyucu olmadığımdan belki biraz sıkıldım. Bir de çok hakim olmadığım bir konu olduğu için o dönemin binalarının özelliklerini çok gözümde canlandıramadım. Tabii bu benim eksikliğim.

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · Doğan Kitap Yayınları · 201932,9bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Chokri