Yirmi Sekizinci Mektup - Beşinci Mesele - Şükür Risâlesi
Şükrün mikyâsı, kanaattir ve iktisattır ve rızadır ve memnûniyettir.
Şükürsüzlüğün mîzânı; hırstır ve israftır, hürmetsizliktir, haram helâl demeyip rast geleni yemektir.
Evet hırs, şükürsüzlük olduğu gibi hem sebeb-i mahrûmiyettir hem vâsıta-i zillettir. Hattâ hayât-ı içtimâiyeye sâhip olan mübârek karınca dahî gûyâ hırs vâsıtasıyla ayaklar altında kalmış, ezilir. Çünkü kanaat etmeyip senede birkaç tane buğday kâfi gelirken, elinden gelse binler taneyi toplar. Gûyâ mübârek arı, kanaatinden dolayı başlar üstünde uçar. Kanaat ettiğinden balı insanlara emr-i İlahî ile ihsân eder, yedirir.
Sayfa 401 - Envar NeşriyâtKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.