Yavrucuk bir seferberlik çocuğu olduğunu biliyormuş gibi, karnı açlıktan öldüğü halde ne ağlıyor, ne de mızırdanıyordu. Yalnız, apak yüzünün ortasında kocaman kocaman görünen gözlerinin duru bakışlarında insanı üzüntüye boğan bir şeyler okunuyordu.
Sayfa 189 - heyamola yayınlarıKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.