Gönderi
Fakat o da ne! J'nin Barı'nda bir kuytuya çektiğimiz tabure, şimdi bir pinball makinesinin yanı başında. Günlerin başa sarması gibi pinball makinesi de başa sarıyor: replay, replay, replay. Her gün birbirinin bir benzeri. Mi acaba? Barın karanlığına yeni karakterler ekleniyor. Yeni imgeler. Murakami adım adım Murakami oluyor. Belki yavaş adımlarla ama deneyerek. Sınırlarını test ederek. Dilini düşüncelerine araç eyleyerek. Her gün yeniden başlayarak. Hayata, her gün yeniden. Yazmaya, her gün yeniden.
Rüzgarın Şarkısını Dinle kitabından sonra okunması biraz daha zor bir kitap Pinball 1973. Her ne kadar aynı akıcılıkta olmasa da bu defa sahneye Murakami'nin imgelemi çıkıyor. Murakami başı sonu belli yere basan anlatımını terk etmeye başlıyor. Önce ikizler, sonra kuyu, sonra... Adım adım Murakami Murakami oluyor. Üçlemenin son kitabıyla Murakami olacağına dair işaretleri bırakarak. Yavaşça ama emin adımlarla.
·
72 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.