Kitabı bitirince yeniden anladım ki insan her çağda insan. İster 1600 lu yillar olsun ister 2000 li yıllar. Duygular, itirazlar, sorunlar benzer davranışlara karşı oluşan tepkiler o zamanda aynıymış şimdide de aynı sonuçta malzeme aynı; insan. Zaten kitap okumaktaki amaç birazda kendinden olan birşeyleri aramak değil mi her sayfada?
