O çok yücelttiğimiz kavramlar, hiç sorgulamadan benimsediğimiz kesin kurallar, peşin peşin savunduğumuz değerler, sonuna dek toz konduramadığımız insanlar ya da hiç tanımadan karaladıklarımız. Olaylar, içine girince, tanıyınca, öğrenince ne kadar farklılaşıyor. Oysa biz ne yapıyoruz, tanımadan yargılıyoruz, karalıyoruz. Üstüne bir çarpı çekiveriyoruz. Bitiriyoruz. Peki biz kimiz? Yapamadıklarımız için mi kızıyoruz onlara? Birilerini acımasızca karalayarak kendi yüceliğimizi mi kanıtlıyoruz? Neden bu kadar kin ve nefret doluyuz? Bazen düşünüyorum da, insanlarımıza bir hoşgörü kursu açmak gerek.