Leyla Erbil'in üç kuşağı ana karakterin yaşamı, benliği, hafızası üzerinden anlattığı bu roman, post-modernist akımın birçok özelliğini kullanılarak yazılmıştır. Bilinçakışı tekniğini üst kurmaca ile birleştirip çoğu yerde iç monologlara yer veren yazar, 1980'li yılların Türkiye'sine geniş bir perspektiften de bakmayı ihmâl etmiyor, kitap boyunca. Karakter seçimleri, kurgu, ana karakterin yaşadığı buhran, benliğinde duyumsadığı sancılı gerçekler yerinde ve doğrudan anlatılıyor. Ana karakter Neslihan ya da Nesli, iyi bir insan, iyi bir yazar, iyi bir anne, iyi bir eş olmakla boğuşurken kendisine yabancılaştığını, kendisine geç kaldığını farkederek bir iç buhrana sürükleniyor. Geçmişini sık sık anımsayarak, aslında nasıl biri olduğunu, kim olmak istediğini, yaşamının önceki döneminde neler yaptığını da farkediyor. Annesinin hastalığı, kızı Bilge'nin yaşamdan soyutlanışını gördükçe daha fazla yaralanıyor, Nesli. Kitabı bir solukla okumak mümkün. Özellikle post-modernist akımın hâkim olduğu edebi eserleri okumayı seviyorsanız bu kitabı da tavsiye ederim. Ancak kitabın sonunda bazı durumlar yarım kalıyor ve sanki kitabın devam edebileceğine/ettiğine kanaat getirebiliyor insan. Maalesef, kitabın devamı yok. Bana göre, yazarın tamamlaması gereken birkaç nokta vardı. Ayrıca yazarın dili ve imla kuralları alışılmışın dışında. Örneğin, ünlemin sonlanmadığı yerlerde "virgüllü ünlem", soluğun kesildiği, soru cümlesinin sürdüğü yerlerde "üç virgüllü soru işareti" gibi yazarın kendine has kullandığı bir imla dizini mevcut. Zaten imla dizimine dair açıklamasını kitabın başında yapıyor yazar. Keyifli bir okumaydı, ancak yarım kalan ve yazarın belki de okuyucuya bıraktığı, tamamlanması gereken noktalar barındıran bir roman "Karanlığın Günü". Herkese iyi okumalar diliyorum.

Karanlığın GünüLeyla Erbil · İş Bankası Kültür Yayınları · 2018255 okunma

·

137 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülce Yılmaz