Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Gönderi
“Annem balık.”
Hislerle dolu, farklı hislerde dolu bir kitap. Farklı hissettim nasıl denir bilmiyorum, zaten hislerimi oldum olası anlatamamışımdır. Öte yandan incelemeler hisleri anlatmak için yokturlar, evet kötüyüm inceleme yazmakta. Neden yazmak için bu kadar çabalıyorum bilmiyorum, bilmiyorum neden her şeyde en iyi olmaya çalıştığımı. Belki de bazı şeyleri boşversem daha mutlu olacağım. Her şeyde sorumluluk almasam, bir bıraksam bazı şeyleri daha iyi hissedeceğim, bayağı iyi hissedeceğim. Belki de sadece biraz sorumsuz olmam gerekiyordur. Her neyse, yine hislerimi anlattım inceleme yapacağım derken, komik, hüzünlü, trajikomik. Bu kitap da böyle, benim gibi trajikomik. Hisler... Karakterlerin hislerini yaşıyorsun, komik ama gülemiyorsun, bazı komikler hiç güldürmez, ama komikler güldürmek için vardır, beğenmedim Faulkner olmamış bu, geçimini sağlamak için mi yazdın bu hüzünlü komiği, aceleye getirmişsin bir de, kırk yedi günde kitap mı yazılır, bilerek mi hem hüzünlü hem komik yazdın, yoksa aceleci mi davrandın bu iki tezatı bir araya getirmek için. Bölümler harmanlanmış adeta, sayıları mı bilmiyor Faulkner, yirmi beşten sonra on yedi gelmez, bunu bilmiyor. Bölümler karışık sanki, anlamak güç, okumak zevkli, olay örgüsü örülmemiş gibi. Sadece “Annem balık.” cümlesinin olduğu bir bölüm var, kitabın en kısa bölümü haliyle, bu cümlenin anlamını on küsür bölüm sonra anlayabiliyorsunuz. Anlıyorsunuz sonra canınız yanıyor. Karışık ama sarsıcı. Olmuş ama beğenmedim, hiç sevmedim. Herkese önereceğim nutkum tutuldu. Bilinç akışı tekniği kullanılmış bir de, böyle herkes tüm kafa karışıklığıyla konuşmuş da konuşmuş, on beş farklı kafa doluluğu var kitapta, on beş farklı bakış açısı, on beş farklı hissiyat, yoruldum ya yeter. Anneleri ölmüş çocukların, büyük abi Cash tabut yapıyor, marangoz çünkü tahtadan tabut yapıyor annesine, annesi ölmüş, kente götürecek gömmek için, annesinin kendi kentine, oraya gömülmek istemiş, Jefferson’a, ailesi oraya yatıyormuş, o da orada yatmak istemiş, ailesinin yanında, çocukları götürecek onu ailesinin yanına, ama tabut kokuşmuş, ceset tabutta kokuşmuş, küçük oğul Vardaman ağlıyor, sesi duyulmasın istiyor ağlarken ama ağlarken ses çıkıyor, anamı tabuta çivileyecek misiniz diyor, Cash çivilerken dikkat etsin tahta kanamasın, üzgünler ama ölüm bu, büyükler daha çabuk kabullenir ölümü, Vardaman da kabullenir büyüyünce.
Kitap bitmeden inceleme yazıyorum, yazmaya çalışıyorum yazamıyorum. Ben de hüzünlü komiğim işte. İyi olmaya çalışıyorum olamıyorum, incelemelerde iyi olmak zorunda değilim ama zorluyorum. Olmayacağım işte, inceleme yapmayacağım, hep duygularımdan bahsedeceğim. Böyle yapacağım işte.
Ben ne zaman inceleme yazmayı başaracağım.
·
131 görüntüleme
Muazzam... Hemen okumalıyım hemeen!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.