Daldığım yerde ol, ben seni görmesem de
Uzanıp siliver yanaklarımı
Utanmayışım görmediğimdendir gözlerini
Nereye gitsem yoksun, yine yok
Nereye sürsem bilemedim artık yorgun ayaklarımı
Gök maviydi bir zamanlar, bahar yeşildi
Temmuz gecelerinde ruhumuz şendi
Dalgalar bir başka vururdu kıyılara
Kıyılar ay ışığının öpüşüyle mutluydu
Zerrende bil gözüm kalmadı dünya
Yaşamak sadece sende mümkünse de
Bana nefes aldıran bilseler oydu
Şimdi eskiden diyorlar, daha dünde kalmışa
Ölmüş diyorlar ne garip yanına varmışa