Kal denizinde, dipte, çılgın rüya.
Sen ki bazı geceler bir zaman
Sahte mutluluklar verip kalbime,
Acılar çektirdin bana!
Şimdi bir deniz hortlağısın,
Gündüzleri bile korkutuyorsun beni —
Kal orda dipte, ebediyen!
Yanına atıyorum işte:
Acılarımı günahlarımla birlikte,
Başımda nicedir ötüp duran
Delilik çıngırağını da;
İkiyüzlü olmanın o soğuk
Parlak yılan derisini sonra;
Bunca zaman hasta ruhumu,
Tanrıyı, melekleri inkâr eden
Uğursuz ruhumu sarmıştı o deri.
Hoiho! Hoiho! İşte rüzgâr!
Yelkenler fora! Pırpır eden, kabaran
Yelkenler! Sessiz korkulu yüzeyde
Hızla ilerliyor gemi.
Ve kurtulmuş ruhta sevinç sesleri.