2011 Türkiye Yazarlar Birliği Roman Ödülü'ne layık görülmüş olan Güray Süngü'nün "Kış Bahçesi" ilginç kurgusuyla karşımıza çıkıyor. Roman iki kahraman üzerinden işlenmiş. Biri yazar olan Aziz Çalışkan diğeri memur emeklisi Harun. ( Soyismi önemli değil ) Aziz Çalışkan, okuru Derya ile edebî eserlerde ölümsüzlük olmak konusu üzerine kafa yorduruyor okuyucuda. Soyadı önemli olmayan Harun ise ölmeden önce çocukluğunun geçtiği İstanbul'a dönüyor. Genelde çocukluk köylerde geçer. Harun'da tersi oluyor. Taşradan kente dönüş. Romanın en önemli özelliği her okuyucu roman kişilerini farklı ilişkilendiriyor olmasıdır. Bu yüzden açıklamaya gitmeyeceğim. Geyik muhabbetini sevenler romandaki kahramanların kendisiyle geyik muhabbeti etmesini seveceklerdir. Örnek : "Neden geldim öyleyse, hatırladım, beni Ayvaz Efendi gönderdi. Ayvaz Bey değil, çünkü o bir mahalle esnafı, ön sokaktaki manav. Ama Basri Bey memur emeklisi, ona efendi denmez, bey denir. Ayvaz Efendi sizi Basri Bey'e mi gönderdi? Evet, geçen gün domates almış Basri Bey, iki tanesi ezik çıkmış, onların yerine özür niyetine biber gönderdi Ayvaz Efendi." s. 119 Altını çizdiğim çok satır var. Bazıları şunlardır: • İnsan aklından geçirdiği her şeye müdahale etmemeli. Bazı şeyleri güzel yapan, kusurlardır. s. 40 • Saçmalama, güzel kızlar kendilerine değil başkalarına fenalık ederler. s. 51 • Zaten belli diye güzel, amaç yalan söylemek olsa aklın eline kim su dökebilir? s. 67 • Herkes kendi işini görebilseydi dünya katlanılması değil yaşanması gereken yer olurdu. s. 72 • Genç adamlar, eski İstanbul'u siyah beyaz sanıyorlar, ama eski İstanbul daha renkliydi, canlıydı. • Paşa dik yürümeyi sağlayan bir bastondur. s. 90 • takdir edeceksiniz ki insanın ihtiyaç duyduğu daha güvenli bir kapı kilit sistemi değil, kapı ve kilit sistemine gereğin olmamasıdır. s. 120

Kış BahçesiGüray Süngü · Ketebe Yayınları · 2020644 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mutlu Özçelik