Gönderi
Normalde bu platformdaki sessizliğimi bozmamayı seçmiştim fakat bu kitap için bi istisna yapılmalı bence.
Sürgün ve Krallık, bana göre okuması çok zor olmayan bir eserdi, benim biraz kitabı elime alamamamdan kaynaklı kendimce nedenlerim oldu okurken sadece ama bu gözünüzü korkutmamalı.
Bu ayrıca Camus’nün okuduğum 4. kitabıydı,kısa öykülerle insan olmanın getirdiği bazı duygulardan bahsediyor diyebiliriz, en azından her öyküyü bitirdiğimde benim aldığım şey buydu.İnsanlığı temsil edecek şekilde, her kesimden karakterler var kitapta ve bu karakterler alışkın olmadıkları durumların içine konuluyor genellikle.Bunu bilip bilmemeniz kitap hakkında bir şeyi etkilemiyor, onu da ekleyeyim çünkü genel olarak öyküler spesifik bir durumdaki karakterlerin izlenimleri ve duyguları ele alınarak ilerletilmiş, ki bence bu Camus’ün uzmanlık alanı.
Benim için her öykü, Xavier Dolan’ın filmlerine de benzettiğim bir tamamlanmamışlık hissiyle bitti, ki böyle bitirilmesini genelde daha güzel buluyorum, yazar bir şeyi kanıtlamaya çalışmıyor,bir şeyi ya da duyguyu veya hissi hatırlatıyor size sadece.
Ps:Bu türden hoşlananlara ayrıca tanışmamışlarsa eğer, Xavier Dolan filmlerine alıcı gözüyle bakmalarını tavsiye ederim.İyi okumalar
·
25 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.