En eski edebiyattan en yenisine kadar, her dilde, şiirin konusu zevce(sevgili) değil, sevilendir(maşuka), hayaller ve benzetmeler, hep sevgilinin süzgün gözleri ve karanlık kirpikleri etrafında pervaneler givi uçuşur.
Kahramanı zevce ve konusu evlenme olan hikayeden daha tatsız ne olabilir?