Gönderi
Vay be. Okuduğum her kitapta bunu söyler oldum. Buna ciddenn vay. Biraz zorunluluktan okumaya başladığım kitaptı. Her yerde karşılaştığım için okuyayım dedim.
Kitabın nerdeyse yarısından sonrasını daha iyi severek okudum.
Ömer, bütün davranışlarının sebep ve sonuçlarını, zayıflıklarını içindeki şeytana atan çocuk. Sonunda öyle bir şeytan olmadığını fark etti. Ama bende hepimizin içinde bir Ömer olduğunu gördüm. Hatta içimizde Macide ve birazda Bedri var galiba. Bedri benim gözümde biraz mükemmel duruyor. O yüzden herkesin içinde yoktur.
Ömer Aydın bir mmuhitte biridir. Ne aydın ama!
Yazarın bahsettiği bu aydın kesimin gerçek kişileri acaba kimlerdi? İçimizde inşallah bu kişilerden kimse yoktur.
Sabahattin Ali, iç tasvirleri o kadar güzel yapmış ki insan bocalıyor.
Bedri'nin uzun konuşmaları, Macide'nin mektubu ve Ömer'in sonunda ciddi bir şekilde düşünüp yaptığı konuşma fevkaladeydi. Yeryüzünde bu farkındalıkla yaşayan tek bir insan var mıdır acaba?
Okuyan insan sadece Ömer'i değil; kendi hayatını da ne kadar manasız yaşadığını fark ediyor.
Önyargılı davranarak kitaba haksızlık etmişim. Gerçekten herkesin okumasına değer bir kitapmış.
·
12 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.