Hayat çok ağırlaştı, hantallaştı. Sanki eskilerden kalma bir tren kırsalda ilerliyor, ben onun penceresinden bakıyorum. Ben edilgen, hayat alabildiğine gürüldüyor bana inat. Ben içerdeyim, zamanın durduğu yerde; zaman dışarda akıyor, kendi çarkına insanları da dolayıp sürüklüyor. O sürüklenmeyi istiyorum ama yorgunum.
Alfa KitapKitabı okudu
·
243 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.