Okuduğum en sıra dışı romanlardan biri. Nedenleri: -Toplumsal gerçekçilik etkisinde çok roman okuduk: Kuyucaklı Yusuf (Sabahattin Ali), İnce Memed (Yaşar Kemal), Dağın Öte Yüzü üçlemesi (Yaşar Kemal) -Büyülü gerçekçi: Yüzyıllık Yalnızlık (Gabriel Garcia Marquez), Pedro Paramo (Juan Rulfo), Sevgili Arsız Ölüm (Latife Tekin) -Aşırı gerçekçi (Naturalist): Germinal (Emile Zola), Gazap Üzümleri (John Steinbeck), Vahşetin Çağrısı (Jack London) Ancak, şiirsel gerçekçi tek bir roman bile okuduğumu hatırlamıyorum. Hatta böyle bir tanımlama edebiyatta var mı emin bile değilim. Sinemada var biliyoruz, mesela Marcel Carne'nin Cennetin Çocukları adlı 1945 yapımı filmi ama şiirsel gerçekçi bir romana hiç denk gelmemiştim. Bu ilk oldu, ne güzel oldu. Tabi roman sadece bu yönüyle değil, kullandığı deneysel yöntemler ile de beni çok etkiledi. Arada bir değişen anlatıcı pozisyonu; yerinde ve ölçüsünde geridönmeler; zaman kipleri açısından zenginlik; öykü, şiir, mektup, dilekçe gibi türler üstü başarılı bir kolaj; ustaca kurgulanmış metafiction (üst kurmacalar) gibi daha birçok yönüyle oldukça etkileyici bir roman. Romandan uyarlanan Erden Kıral filmini ise kitabını henüz bitirdiğimden izleyememiştim. Onu da izledikten sonra film hakkında gerekirse ekstra yorum yapılabilir. Romanda hoşuma giden birkaç cümleyle bitirelim: - "O an bir bomba olup patlamak istedim" - "Ey yolcu, bir gün yolunu yitirirsen eğer, artık eski yolunu bulmaya çalışma. Yeni bir yol bul kendine" - "Mutluluk soruların bittiği yerde olmalı" - "Ey ölüm, sen yaşamın bir parçasısın, kabul. Ama son parçası!" - "Kırık bir aynayım artık Görüntünü nereye sakladın"

Hakkari'de Bir MevsimFerit Edgü · Ada Yayınları · 197710,1bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ramazank