Kitap güzel ve akıcı bir kitaptı, ilahi bakış açısıyla ele alınmıştı. Sıkılmadan da okudum evet ama ana karakter olan Alper ve Gökçe sahneleri benim için oldukça azdı. Yan karakterler olan Yankı, Hakan, Burcu,Erdem daha fazla hakimlerdi kitaba. Özellikle sonunu sevemedim, bir şeyler eksik kaldı sanki, Alper neler yaşadı, 11 yıl boyunca neler hissetti,bu süreç nasıl geçti daha detaylı okuyabilmeyi çok isterdim ben. Morg sahnesi var, kitabı okumadan o sahneyi defalarca meth ettiler bana. Evet morg sahnesinde etkilenen, hatta arttırıyorum ağlayanlardan biri de bendim ama bu tamamen benim kendi yapımla alakalı. Normal birisi- fazla duygusal olmayan herhangi biri- bu kitabı okuduğunda morg sahnesinde ağlamayabilir. Morg sahnesi desteklenebilirdi. Tesiri arttırılabilirdi. Son bölüm ben hep Alper'den bir şeyler okumak istedim. Dedim hani bu noktada artık Alper'in hislerini okuruz ama ne yazıkki yine yan karakterler ön plandaydı. Onun, bunun ne yaşadığı anlatıldı yine ve Alper' e ayrılan kısım 1 sayfa bile etmiyordu. Kitabı sevdim, bir solukta okudum ama dediğim gibi Alper ve Gökçe'ye doyamadım, sahneleri benim için çok az kaldı. Okunmaz mı? Hayır okunur. Güzel bir şekilde okunur hatta. Şuna da değinmeden edemeyeceğim, Gökçe karakteri çok güzel yaratılmıştı. Gerçekten güçlü bir karakterdi. Bu kavram havada kalmadı, Gökçe her fırsatta gücünü ispat etti biz okurlara. Sonunda Burcu'ya karşı da hiçbir kinim öfkem kalmadı benim. Benim düşüncelerim bunlardı, genç kurgu seviyorsanız bir şans verilebilir bence, keyifli okumalar...

Ölüler KonuşamazDilara Keskin · Ephesus Yayınları · 20206,2bin okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seldaa