Gönderi

kibir
Bana bir vazife verildi. Zamanı yok, mekânı yok ve sınırı yok bu vazifenin. Insan ne kadar ister ve ne kadarına mağlup olursa o kadar olacak ve o kadar artacak bir vazife. Kendini, aslını ve maksadını insana unutturmak için. Dünyayı kendinin sanması için varım ben. Ben ufacık, kara bir nokta gibiyim içinde. Sen ne denli müsaade edersen işte o kadar büyürüm. Ben büyüdükçe sen küçülürsün lakin anlamazsın. Zira gafilsin sen. Büyüdüm sa- sanırsın. Ben düşmanım aslında sana. Ama sen düşmanına aşıksın.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.