“Seni düşündüğüm zaman aklıma ilk gelen kelime ‘zarif’ değil.” Kolunu belime doladı, diğer eli de ipek kaplı kolumun üstündeydi. Sıcacıktı.
“Ama seninle ruhumla konuşur gibi konuşuyorum,” dedi ve yüzümü kendisine doğru çevirdi. Uzandı ve yüzümü ellerinin arasına aldı. Parmakları şakaklarımı hafifçe kavrıyordu. “Ve Sassenach,” diye fısıldadı. “Senin yüzün benim kalbim.”
EpsilonKitabı okudu
··
117 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.