Benden habersiz geçirdiğin bir gün daha
Seni bekleyişlerimden
Çoçukca kaçamak bakışlarımdan
Her an her söze küsmelerimden
Habersiz geçen bir gün daha
Aynı şehirde yaşamanın
Aynı gökyüzüne bakmanın
Aynı rüzgara sahip olmanın
Verdiği mutluluğu tatmadığın bir gün daha
Parmağının dokunduğu kağıtları
Nefes aldığın odaları
Yan yana olduğumuz dadikaları
Sahiplendiğim bir gün daha
Ve biliyorum imkansız aşk benimkisi
Sahi kaç yıl geçecek aradan
Belki hayatını adadığın bir kadın olacak
Arada bir bana acaba hissi uyandıran
O çocuksu bakışların, sadece onun olacak
İçindeki çocuk hiç ölmeyecek ama;
Bir daha kimseyle çocuklaşmasın
Kimseye habersiz aşık olmasın diye
Ben kendi çocuğumu öldürmüş olucam
Bak yine küstüm,konuşmuycam seninle
Geceleri sırtımı dönüyorum hayaline
Bilirsin, uzun sürmüyor ayrılığımız
Sabah kalkıp perdemi açıyorum senin için
Belki aynı güneş tenimize dokunur ümidiyle.
Kalkıp bir bardak çay içmeliyim
Bilirim, sen hep bu saatlerde içersin..
Son sözlerim bunlar sevgilim
Her şiirimi okuyacaksın ama
Sana ait şiirimle yıllar sonra tanışacaksın
Evet sensin, nolur anla..
Biliyorum ki okuyup geçemezsin
Ben,
Bir çift gözünde hayat buldum..
Senin içinde, sensiz yaşıyorum
Bak ,bir gün daha geçti ömrümden
Bir gün diye diye..
Kübra Nur Gümüş