Şimdi o, uzun süredir diş ağrısı çeken ve ağrıyan dişini çektirmiş olan bir adamın duygusu içindeydi: Korkunç ağrılardan ve çenesinden, kocaman, adeta başından büyük bir şeyin koparılıp çıkarıldığı hissinden sonra hasta, birdenbire, kendi mutluluğuna inanmayarak, hayatını böylesine uzun süre zehirleyen, bütün dikkatini kendi üzerine çeken şeyin artık olmadığını fark etmiş, yine yaşayabileceğini, yine düşünebileceğini, yalnız dişiyle ilgilenmeyeceğini anlamıştır. İşte Aleksey Aleksandroviç bu duygular içindeydi. Ağrı tuhaf ve korkunçtu, ama şimdi geçmişti; yine yaşayabileceğini ve yalnız karısını düşünmeyeceğini hissediyordu.
Sayfa 392 - Yordam, 4. Baskı, 2020 (I. Cilt)