Aşk Acısı ve Yanılmanın Hissi
Yazarlar özgün olmak ister, benim gibi amatörlüğünden sıyrılmaya çalışanlar, tarihe adını yazdıran efsaneler ya da tutunamayanlar. Bir çoğu buna çeşitli önlemler alır. Tabi ki bu konuda da şaşırtmayan dostunuz Mr. Y tamamen özgün bir evren kurma yoluna çok yanlış yerlerden girdi.
Asla hayallerinizi gözleriniz açık kurmayın. Karanlıkta beyniniz size aittir. Ama gözleriniz açıkken siz düşünmeye çalışırken yaramaz bilinçaltınız size oyunlar oynar. Ve bu hiç hoş değil. Hikayemin geçeceği haritayı çiziyordum. Şehirler, sıradağlar, ormanlar, rift vadisi bile vardı. Hatta haritanın etrafına hikayede yer edinecek çeşitli canavarlar ve hayvanları bile çizdim. Haritayı Luvr'a versem sergilenir siz düşünün. Sonra o sevinçle düşünürken müthiş bir isim geldi aklıma. Kısacık ama bir o kadar dev bir isim gibi hissediyordum. Aylarca bu harita üzerinde o isimle beraber bir sürü içerik kurguladım, dinler, degerli objeler filan her şey harika gidiyordu.
Sonra çok merak ettiğim bir PC oyununun tanıtımını uzun zaman sonra tekrar okudum ve yıkıldım. Benim dünyamın adı o oyunun dünyasının adıymış. Asla bulunmamış gibi gelen o isim milyonlarca kişinin bilgisayarındaymış.
Ben de evreni sildim ve yok ettim. Aşk acısı gibi bir şeydi. O günden beri bana ruhsuz bir seri katil gibi bakarlar. Çünkü bilinçaltımı ailesinin gözlerinin önünde işkenceyle kıymaya çevirdim.
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.