Gönderi
- SPOİLER içerir -
zülfü livaneli abimizin okuduğum ilk kitabı oldu ama kuvvetle muhtemel son olmayacak.. hem bu kadar fazla olayın bu kadar tereyağından kıl çeker gibi birbirine eklemlenmesi, hiç sırıtmaması, hem de bugüne kadar tarih derslerinde öğrenmediğim pek çok tarihi hakikatle yüzleştirmesi açısından çok beğendiğim bir kitap oldu. 1930'larda avrupa'nın göbeğinde bir kesimin toplumdan yavaş yavaş afaroz edilmesiyle başlayıp günbegün tırmanan ve gaz odalarında biten ırkçılığa sinirlendim. oradaki en parlak beyinlerin buraya beyin göçü yaparak türkiye'de üniversite kültürünün temelini atmasından, ne yalan söyleyeyim, memnun oldum. insanların dişinden tırnağından artırıp kendilerinin parası yetmediği için çocuklarını / yakınlarını yeni bir hayat ümidiyle bindirdikleri struma gemisi eski püskülükten motoru bozulup karadenize çapaladığında devletlerin kayıtsızlığına çıldırdım.. ey amerika, ey ingiltere, ey romanya, ey türkiye bi şey yapın ya dedim. sovyetler çoluk çocuk 800 kişiyi gözünü kırpmadan karadenizi soğuk sularına batırdığında bir küfür de onlara savurdum. 2. dünya savaşı'nda sovyetlere karşı nazilerle saf tutup, sovyetler savaşta üstün gelince infaz edeceği göz göre göre belli olan mavi alay'daki kanımızdan, canımızdan, soyumuzdan kırım türkleri için kılımızı kıpırdatmamamıza çok üzüldüm. türkiye'de dul bir kadın olmanın zorluklarıyla yüzleşen maya hanım'la zaman zaman empati kurdum, maximillian wagner'i ajanların en büyüğü sandım, ve tabi ki en çok da max wagner ve nadia'nın aşkına ağıt yaktım. bir solukta okuyup bitirdim ve çok çok beğendim.
·
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.