Günbatımını izlerken farklı duygular yaşarız. Günün yavaş yavaş solduğu o saatler, denize yansıyan muhteşem kızıllık insana hüzün duygusu verir. Bir günün daha bitişi ömür takviminden bir yaprak daha eksildiğini hatırlatır. Kendimizle yüzleşiriz.
O günden geriye, bize kalan nedir? Belki mutlu, belki zorlu bir gündü yaşanılan. Hayallerimiz yine ertelendi, umutlarımız kırıldı.
Hayatın içinde zorlu yolculuklar, sınavlar var. Çıkacağımız yokuşlar, ineceğimiz dik yamaçlar hepsi bizim için.
Herkes kendi hayatına odaklı yaşıyor artık. Kimse kimsenin sıkıntısını dinlemek, sormak bile istemiyor. Bencillik sarmış dört yanı. Bir yalan havuzunda yaşıyoruz.
Kimseye kulak asmadan, inandığımız taşlı, tökezli olsa da yollar, yürümeye devam edersek tünelin ucunda ışığı görebiliriz.
Sayfa 5Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.