Bu sayı daha çok Core üzerine. Ben klasik metal dinlediğimden core ve death bana çok hitap eden alt-janralar olmadığından son iki sayıyı daha az ilgiyle okumuş olsam da yine içerik olarak son derece zengindi. Özellikle klasikçi olarak 1984 yazısını çok çok beğendim ve keyifle okudum. Bunun dışında biralar ile ilgili kısım da keyifliydi. Konserlerle ve festivallerle ilgili kısımlar sürüyor fakat günümüz şartlarında bu başlıklar bana yalnızca depresyon getiriyor ne yazık ki :')
Her zamanki gibi çok keyifli ve dolu dolu bilgi içeren, "Bu kadar çok sanatçıya nasıl ulaştınız?" dedirten yoğunlukta röportaj içeren bir sayıydı.