Kafka, kafasında kurduğu ve içerisinde çıkmakta kendini yetersiz ve güçsüz hissettiği labirenti anlatıyor Milena'ya. Bu gelgitlerin içerisinde ruhunun acizliğini ve beslenmekte yetersiz olduğu bedenini haykırdığı zamanlar, sevgi duygusuyla kavrulmuş mektupların güzelliklerini yaşamaya başlıyor. Bir tedavi yöntemi hâline geldiği mektuplaşma alışkanlığı Sevgili Bayan Milena'ya 'Sizin' ya da 'Senin' şeklinde kendini ona ait hissetmesiyle daha da ihtiyaç hâline gelirken; kendini bir yandan durdurmaya çalışması fakat yine, bunda da güçsüz olması Kafka'yı duygusal bunalımların ortasına yuvarlıyor. Bir çaresizliğin, imkânsızlığın ve olmayacak hayallerin bilincinde yaşıyor Kafka aşkını. Her şeyin farkında ama yine de hiçbir şey bilmiyor, paltosunu taşımaktan aciz bedeni yoğun sevgi karşısında bir çocuk gibi sessizce oturup kalıyor. Hiçbir şey söyleyemiyor içindekileri dış dünyaya vururken, salt gerçekler ve hayallerini boğan yalın itiraflarla birlikte; hayatının düzene sokamayacağını veremli ciğerlerinden gelen kanlarla somut hâle büründüğünü görüyor. Nihayetinde umarsız benliğinin hapsolmuş parmaklıklarında Milena'dan kaçmanın onu yine baştaki Kafka'ya döndürebileceğine emin hâle gelmenin cesaretini topladığında, en doğru yolun bu olduğunu acı da olsa kabullenip, sessiz ve ıssız düşünceler okyanusunda boğulmaya gidiyor.

Milena'ya MektuplarFranz Kafka · Can Yayınları · 202355,1bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

yasin