Oscar Wilde'ın yargılandığı zaman aleyhine kullanılan romanı Dorian Gray'in Portresi; birçok yazarın tüm eserlerini geride bırakacak nitelikte bir roman. Yayımlandığı dönemde yasaklanmış olmasının nedenini kitapta geçen şu sözle tanımlıyorum; "Toplumun ahlâka aykırı saydığı kitaplar, topluma kendi ayıbını gösteren kitaplardır". Kitabın ana karakterleri; Dorian, Basil ve Henry'dir. Yazar bu karakterleri kendinden pay biçerek yaratmış ve şu şekilde tanımlamıştır. "Basil ben olduğumu sandığım kişidir, Henry dünyanın ben sandığı kişidir, Dorian ise benim olmak istediğim kişidir, belki başka bir çağda.." Basil, olağanüstü bir güzelliğe sahip olan Dorian'ın portresini çizerken orda bulunan Henry'nin Dorian'dan uzak durmasını ister. Çünkü Henry'nin insanlar üzerinde oldukça büyük bir etkisi vardır. (Okurken Basil'e çok hak verdim). Ancak, Henry bu fırsatı kaçırmaz ve bir anda Dorian'ın hayatındaki en değerli varlık olur. Basil portreyi tamamlar ve Dorian Gray, kendi portresini kıskanır. Çünkü kendisi her geçen saniye yaşlanır ancak portre hep o anda kalır. Buna sitem eden Dorian, güzelliğini korumak adına vicdanını, ruhunu şeytana satacak kadar değişir .. Okurken, bilmediğim gerçekleri gördüm hatta bazen bildiklerimin de yanlış olduğunu düşündüm. Belki de Lord Henry'nin hipnozundan çıkamadım hâlâ ama şu bir gerçek ki; Lord Henry çok etkileyici bir karakter. Gerçekte böyle bir insanı tanımak istemem. Bu da yazarın kaleminin ne kadar güçlü olduğunu gösterir. Bu kadar övgüyü hak eden, döneminin ötesinde bir eser.. "Çünkü birisini etkilemek, ona ruhunu vermektir." - İyi ki var olmuşsun