“Çocukken bizim mahallede bir imam vardı, onun yüzünden dinden soğudum, oruç tutmuyorum.” “Ananeme kızdığım için namaz kılmıyorum bana çok baskı yapardı” “Komşu teyzemiz vardı, okumuyorum Kuranı onu hatırladıkça, çok bağırırdı bize öğretirken....” Arkadaşlar şaka mısınız? Din imamın, ninenin, komşu teyzenin tekelinde mi? Yapmışlar zamanında bir yamuk, geçin artık ya. Sizin yakutlarınız elmaslarınız olsa, imama kızıp, nineye kızıp o serveti çöpe mi atacaksınız? Koşa koşa gidip alırsınız, hiç kıvırmayalım. Fakat durum dini vazifeler olunca iş değişiyor. Bunlar da servet. Çocukken ona kızdın, şuna bunaldın, tamam artık gelmişsin kırk yaşına, takılma bunlara, geç. Din senin dinin, sana çocukken bağıran imamın dini değil, ömrün geçiyor, bir Ramazan’ı daha kaçırıyorsun. Kaçan o ramazanlar senin kardeşim. Komşu teyzenin değil. Senden eksiliyor.
Ayşe Sevim
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.