“Sen de en az benim kadar iyi biliyorsun ki hiç başlamamış bir şeyi devam ettiremezsin.” #sevgi adının yaptığı çağrışımlara rağmen duygulardan yalıtılmış bir hikaye. Sevgi olmadığı gibi nefret de yok, insanın insana yabancılaşması, postmodern bireyin arayışı var. Ve bu süreç en kutsal atfettiğimiz anne-çocuk sevgisi üzerinden aktarılmış,bir anne ile 9 yaşına girecek oğlunun bir günleri. . Ørstavik anlatımında şimdiki zaman kullanmış, öncelikle en sevdiğim anlatım biçimi olabilir:)) Gizem, merak daha yoğun oluyor, bir şeyler olacak hissi tekinsiz bir atmosfer yaratıyor ve yazar bunu yalın duru bir üslupla yapmış. Anlatıcı okura mesafeli tıpkı karakterlerin arasındaki ilişki gibi anlatım da duygulardan arındırılmış. Sevdim. . Norveç edebiyatı birey odaklı, toplumsal sorunlar, değerler çatışması handiyse yok kültürel ilerlemenin olduğu bir toplumun sorunu da birey oluyor. Ve ben pek anlaşamıyorum Norveç edebiyatı ile ama Sevgi okuduklarım arasında en iyisiydi. Hem biçim olarak hem kadın rollerine ters açıdan yaklaşımıyla çok beğendim. Ayrıca Norveç edebiyatının son 25 da en iyi altıncı romanı seçilmiş.

SevgiHanne Orstavik · Africano Kitap · 202047 okunma

·

194 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Vox Nihili