Gönderi
Oruç Aruoba'nın intihar etmeyi düşündüğü gece, hayatını kızına açıklamak ve kendisini tanıtmak amacıyla yazdığı mektup. Bıçak sırtında yazılmış, bıçak gibi cümleler.
Hayatı boyunca tanınmak istemişti Oruç Aruoba. Sahi, neydi tanınmaktan kastı? Layık olmadığı bir saygıyı ve hak etmediği sevgiyi görmek değildi istediği. İnsanlar, özellikle yakınları yaptıklarını görsün, anlasın istiyordu. Onu, O olarak tanımlarını, bilmelerini, sahici olmayı, sahiden tanımayı... Birçoğumuza olduğu gibi, ona da istediğini vermedi hayat. Diğer insanlardan ziyade en çok eşinin onu anlamaması yaralamış gibi gözüküyor. Eşinin, onda, o olmayan kişiyi ya da bir şeyleri sevdiğini ve beklediğini bulamadığında sevginin nefrete dönüşmeye başladığını söylüyor. Sevdiği kişi ben olmadığım gibi, nefret ettiği kişi de ben değildim diyor. Gerçekten onu tanıyıp ondan nefret etmesini, onu anlamadan sevmesine yeğlediğini de belirtiyor.
30 sayfacıklık bir kitapta ne kadar çok şey anlatılabilirse o kadar çok şeyi anlatmış Oruç Aruoba. Kızı için yazmış fakat, okuyan her kişiyi derinden etkileyeceğine hiç şüphe yok.
·
70 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.