Mabel Matiz’in çok sevdiğim şarkısından adını alan bu kitaptaki -Yalçın Tosun’un güçlü öykücülüğüne rağmen- öykülerde kurulan dünyaya kendimi yabancı hissetmem ve açıkçası pek de merak etmiyor oluşum dolayısıyla... cümlemin sonu gelmedi. Baştan yanlış kuruldu. Olmadı yani. Bu kitapla kuramadığım ilişki gibi tıpkı. Biçimsel açıdan kusursuz, anlattığı şey de hissediliyor ama sonu gelmiyor/sarmıyor/sarsmıyor.
