Michel Foucalt girdiği kitapçıda Raymond Roussel’in kitabına denk gelir ve tanımadığı bu meşhur yazarın; “ben öldükten sonra yayınlayın dediği: Bazı Kitapları Nasıl Yazdım” eserine atıf mahiyetinde kariyerinin tek edebiyat eleştirisini yazmaya başlar: Ölüm ve Labirent
Dilini silah gibi kullanan, dil oyunlarıyla yazıyı ölümsüzleştirmeye ve
