deliorman
ülkeme…
aydınlığın buz gibi disipliniyle
ve karanlığın o kadim lanetiyle
dönenir durur öz suyumuz
kıyarlar, burada boldur celladımız
medeniyetin kubbesinden aşağı
korkunç düşen bayraklardır
bizim cengiz yapraklarımız
söz olsun sana bahar
masumluğuyla yine çiçek açacak
yitim yitim dalgalanan dallarımız
barınacak içimizde , balta sokturmayacağız
çağla yeşili hayallerimize:
ceylanlar ve sesler çocuklarca
bu ormanda avcılar yem olacak
hepimiz aynı ormandayız
bir gün beraber hayal kuracağız