"Kalbim güçlü bir şekilde atarken sürekli onun adını fısıldıyordu bana. Dokunuşları, bakışları... Beni kendimden geçirecek boyuttaydı hepsi. Bir insan nasıl bir anda bu kadar işleyebilirdi ki içime. Yıllardır yanımdayken üstelik. Ben ne kadar çok görmezden gelmişim duygularımı. İçime atıp dillendirmeyip, yok saymışım. Başka mantıklı bir açıklamam yoktu kalbimi böyle attıran adama karşı. Oydu belki de bunun sebebi. Bende ki bu hisleri uyandıran, yabancısı olduğum bu hissi tattıktan sonra sanki hep benimleymiş ve vazgeçemeyecekmişim gibi hissetmeme sebep olan."
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.