"Buradan gidelim," dedi. "Üç yıl daha bu eziyeti çekmek zorunda değiliz."
"Ama nereye?" dedim "Sokaklara mı?"
"Fena fikir değil. Arada çatılara da çıkarız."
Güldüm. Güldü.
"Önce kutsal yemini edelim." dedi.
"Hangisi? Yalan söylersem götümde çıban çıksın..."
"Hayır, o değil," dedi. "Yeni bir tane buldum."
"Neymiş?"
"Üzülürsem aklım çıksın!"
"Ama insan hep mutlu olamaz ki Morfin," dedim.
"Aklı çıkarsa mutlu olur," dedi.
Aklımı çıkardım, bir kenara koydum.
"Üzülürsem aklım çıksın!" diye bağırdım, dünyaya.
Sayfa 179Kitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.