can çocuklar
delisi oldu yine acının,
başka şekerlerin delisi çocuklar.
ipteki cambazın sopası misali,
bir ucu denge delisi,
bir ucu dengesizliğin dengi.
zaten değil miydi bu çocuklar,
başka yağmurların ıslattığı,
başka kaldırımlarda oynayan çocuklar.
habersiz kaldı, eksik kaldı,
birisinin güneşi serilirken gecesinin koynuna,
birisinin kançanağıydı gözleri gündüzünün gözleri.
dayanamadı canları, uyuyakaldı,
başka manzaralara karşı büyüyen çocuklar.
• fahir yağız uyar | can çocuklar
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.