Şerife Gök yorumladı.
Arkadaşım attı siz de okuyun istedim, belki de okumuşsunuzdur
Kralın biri, dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafızının yanından geçerken sorar:
- Üşümüyor musun?
Muhafız: — Alışığım Kral'ım.
Kral: — Olsun böyle olmaz, sana sıcak elbise getirmelerini emredeceğim, der ve gider.
Ancak Kral o kadar meşgul bir adamdır ki, verdiği "seni ısıtacağım" sözünü unutur.
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş bedenini ve duvarın üstünde bir not görürler: — Soğuğa alışkındım ben Kral'ım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü...
Öne Çıkan Yorum
Umut insanı ya yaşatır ya öldürür... O yüzden umut verirken çok iyi düşünün çünkü birinin ya yaşam kaynağı ya da ölüm sebebi olursunuz..🍂 
Şerife Gök 🌾
🦋"Beklenti eşiği yükseltilen kişi, içinin sıcaklığı ile beklemeye başlar hatta sabırsızlanır. Sonunda umut, duymak istediğimiz melodilerin peşinden koşarken yorulur ve ölür. Umudun ölmesi beraberinde sevgiyi, saygıyı, güveni, muhabbeti, dostluğu da öldürür. Bir gün buz tutmuş ruhunuzu karların üzerinde yatarken bulurlar başınızda bir not: "soğuğa alışkındım ben, niye ki?.."🦋
Bir katilden daha cani insanlar gördüm. Umudumuzu öldürenleri gördüm.
İnsan mevcut yaşam koşullarına uyarak hayatta kalır. Ama biri kalkıp umut vererek yaşam koşullarını değiştirmeye çalışırken o insan sudan çıkmış balık gibi yeni yaşam koşullarına uyum sağlamayıp böylece hayatından olur..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.