Nasıl başlarsanız öyle gider. Doğru başlarsanız doğru, yanlış başlarsanız yanlış. Bu yüzden, “kervan yolda dizilir” sözüne pek itibar etmem.
Meyve kelimesini ele alalım. ‘Meyve’ doğrudur, ‘meyva’ yanlış. ‘Meyvalarını’ dersek, sadece bir değil, fazladan üç yanlış daha yapmış oluruz. Doğrusu, ‘meyvelerini’ olacak. Görüldüğü gibi, yanlış başladı ve öyle devam etti.
Bu örneği, elbette bir yere bağlamamız gerekiyor.
İnsanları yola dökmek de, yoldan çıkarmak da kolaydır. Bunu herkes yapabilir. Asıl kıymetli olan, sözünüze itimat edip arkanızdan gelenleri yarı yolda bırakmamaktır. Sonuna kadar yürümek yürekliliğini gösterebilmektir. ‘Gaye, ulaşılamasa bile güzeldir, kutludur’ diyebilmektir. Unutmayalım ki, mevki ve makamlar geçici, hasarlar kalıcıdır.
En güzel yürüyüş ise şudur: İbrahim Ethem, tahtı bırakıyor ve ekin bekçiliği yapmaya başlıyor.
Yahut Yunus Emre’nin yürüyüşü: Ben yürürem yane yane.
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.