Yerimden kalkıp sağ kolumu yavaş bir hareketle sallıyorum. Bu hareketi, dünyanın en vahşi halkları dahil, herkes anlar: Allahaısmarladık demektir. Birden bütün kollar sallanmaya başladı, hepsi dostluk çığlıkları atarak kumsala doğru koşmaya başladılar. Üç tane herif kemerlerine kadar suya girdiler. Sıcaklıklarının bana kadar geldiğini hissettim. Boğazım tıkandı.
Şimdi anladım... hepsi demirleyeceğim sanmıştı. Bekliyorlardı. İnanmadan umuyorlardı. Rüyalarınının uçup gideceginden korkuyorlardı da onun için yerlerinden kımıldamıyorlardı.
Bende anlamıştım. Zaten ne onların kayığı,ne de benim botum vardı. Karaya çıkmak için.
Kollar sallanmaya devam etti. Karadan gelen çağrı sesleri bodoslamanın denizi yararken çıkardığı fışırtılarda eridi. Kendimi çok tuhaf hissettim. Neredeyse zırlıyordum.
Sayfa 42Kitabı okudu
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.